"Όλα ξεκίνησαν με Το Συνειδητό Μάτι το μικρό μου δοκίμιο που δημοσιεύτηκε το 1988 και που στηριζόταν σε μια διαισθητική μου εμπειρία που αναγνώρισα, κατόπιν, απεικονισμένη στον πρώιμο Κυβισμό του Πικάσο και του Μπρακ στις αρχές του 20ου αιώνα και εκβαθυμένη στα κινήματα της μοντέρνας τέχνης που ακολούθησαν.
Αφορούσε την συνειδησιακή μετάθεση της αντίληψης μας από το "βλέπω έναν κόσμο εκεί έξω" στο "βλέπω τον εαυτό μου να βλέπει τον κόσμο", "σκέπτομαι το εαυτό μου να σκέπτεται τον κόσμο". Αυτή η στροφή "από τα φαινόμενα στους ίδιους τους μηχανισμούς της αντίληψης" (Τσόμσκυ), διαμόρφωσε τον "Eπαναστατημένο 'Aνθρωπο"της δεκαετίας του 50. Είναι μια ενδοσκοπική στάση ζωής που ξεσκεπάζει το εννοιολογικό και δομικό υπόστρωμα της όρασης και που μας κάνει να αμφισβητούμε τα ‘δεδομένα’.
Στο βιβλίο είχα κάνει πολλές αναφορές στην αναδυόμενη τότε επιστήμη της Τεχνητής Νοημοσύνης σαν εργαλείο ενδοσκόπησης, που εξωτερικεύοντας τις μηχανικές λειτουργίες της σκέψης, μας αποδεσμεύει από αυτές καθώς συνειδητοποιούμε όλο και βαθύτερα επίπεδα του νου.
Τότε, το 1985, κάνοντας την έρευνα για το ντοκιμαντέρ Οι Περιπέτειες του Ματιού για την ΕΡΤ, σε σκηνοθεσία Μάρκου Γκαστίν, συνάντησα τον καθηγητή της Τ.Ν. Γιάννη Κόντο μέσα στην καρδιά του τεράστιου υπολογιστή που τότε έπιανε ολόκληρη αίθουσα στο Δημόκριτο. Το 1988 ο Γ. Κόντος προλόγισε και το βιβλίο μου Το Συνειδητό Μάτι που ακολούθησε το ντοκιμαντερ.
Πριν δύο χρόνια, 1/4 του αιώνα μετά, ο Γ. Κόντος μου ζήτησε να το μεταφράσω στα αγγλικά γιατί ήθελε να το ‘βελονιάσει’ με τις έρευνες που έγιναν στην Τ.Ν. στα χρόνια που μεσολάβησαν. Ακολούθησε ένα ήμαρ δυο χρόνων πλούσιο σε ατέλειωτους τηλεδιαλόγους για την νοημοσύνη και την συνείδηση, που κατέληξε στη δημοσίευση του αγγλικού βιβλίου με τίτλο "Ο Καθηγητής της Τεχνητής Νοημοσύνης Γιάννης Κόντος 'βελονιάζει' το Συνειδητό Μάτι της Πόλυς Κασδά".
Παράλληλα, άρχισα να γράφω ένα αφήγημα με θέμα αυτά που πέρασα κι εγώ αυτά τα τελευταία 25 χρόνια που μεσολάβησαν, καθώς η εν λόγω ενδοσκοπική στάση με είχε βυθίσει σε όλο και πιο αβυσσαλέα στρώματα της συνείδησης, στα αρχέτυπα πεδία του Παιδιού (Κ. Γιούνγκ).
Το αποτέλεσμα είναι ένα αλληγορικό αφήγημα που διαδραματίζεται στο ενδιάμεσο του λειτουργικού και του συμβατικού χρόνου, με πρωταγωνιστή τον Άλφι, το ‘μόνιμο κάτοικο του Χάους’. Είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που είχε βελονιάσει Το Συνειδητό Μάτι το 1990 με πληροφορίες "Κοσμικής Νόησης'. Είναι ένα παραμύθι που είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Ελπίζω να το χαρείτε."
Πολυξένη Κασδά.
